VRIJ MET MIJ

Meer dan eens, mag je geloven Keek ik de duivel in de ogen In dans, beweging met het kwaad
En meer dan eens, placht ik zeggen Meende ik uit te moeten leggen Waarom ik wars ben van verraad
Vaker wel, dan niet of nooit Werd ik zwaar en wreed berooid
Werd ik laag en huichelachtig Niet gekend of zelfs geloofd Voor ontsteking al gedoofd
Is mijn weg Mijn blauwe druk Dan niet op weg Naar zoet geluk
Naar het volgen van mijn ziel Mijn hart, mijn rad, mijn zijn, het wiel

Meer dan eens, mag je geloven Keek ik mezelf diep in de ogen In dans, beweging, met mijn grond
En meer dan eens, placht ik te zeggen Heb ik geen zucht meer uit leggen Waar ik nu of toen ooit stond
Vaker wel, danniet of nooit Werd de vorst in mij ontdooid
Werd ik teer en kernkrachtig Vol van vuur en voluit prachtig Zonder sleutel toch ontkooid
En mijn weg Mijn blauwe druk Is op zichzelf al een geluk
Want in het uiten van mijn ziel Vormt mijn hart, mijn zijn, mijn wiel