VIJFTIG EILANDEN TUSSEN HEMEL EN HEL

Veel eilanden in tropische wateren werden in het koloniale tijdperk gebruikt als slavenplantages. Een eiland is makkelijk te verdedigen, goed bereikbaar en voor slaven is het moeilijk ontsnappen. Vooral de eilanden in het Caribisch gebied en de Indische Oceaan werden op grote schaal gebruikt voor deze duistere praktijken. De bewoners van Oceanie ontsnapten aan dit lot omdat de koloniale machten pas na afschaffing van de slavernij belangstelling kregen voor hun eilanden. Opmerkelijk is dat veel eilanden nog steeds een staatkundige band hebben met hun kolonisator. Het dekolonisatieproces dat na 1945 werd ingezet heeft een aanzienlijk deel van de insulaire wereld overgeslagen. Mocht dit proces worden voortgezet, dan kunnen in de toekomst nog minstens veertig nieuwe, volwaardige eilandstaten het licht zien. Helaas is er ook een tegenovergesteld proces gaande. Sommige eilandstaten liggen zo laag dat ze de onvermijdelijke stijging van de zeespiegel niet zullen overleven. De wereldkaart kan er in de volgende eeuw substantieel anders uitzien, met tientallen nieuwe eilandstaten, verdwenen eilandstaten en in het slechtste geval, duizenden verdwenen eilanden.