TUSSEN BERG EN VELD

Want van Haar kon Ik alleen maar houden
Zoals Mos op glinsterende Gedachten

Alleen mijn Minnespel voor Haar kon verzachten
Zo innig brandde haar Vuur in Mij

Als ''t ware Tranen die Zich Zelve tot Glimlachen dansten


En het prille Geluk teder toelachten

Ja; zo innig brandt haar Vuur nog steeds in Mij
Vredig vederlicht en vrij