PAUS FRANCISCUS

Het leven en denken van paus Franciscus spreekt veel mensen aan. Hij is een man van eenvoud en vindt van zichzelf dat hij niet het recht heeft om over anderen te oordelen. "Wie ben ik wel, dat ik dat zou doen?", hoor je hem zeggen.
Van jongs af heeft hij geleerd dat we allemaal gelijk zijn, we hebben elkaar nodig, niemand staat boven een ander. Allemaal hebben we elkaar nodig.
Hij leefde graag met anderen, dat deed hij als kind, als jong priester, als overste bij de jezuieten, als bisschop, als kardinaal en als paus. Hij maakte geen gebruik van de speciaal voor hem gereserveerde vertrekken maar koos ervoor om samen met anderen te zijn.
Als kardinaal van Buenos Aires reisde hij met het openbaar vervoer. Hij wandelde graag, kwam in gevangenissen en de minst luxe wijken van de stad.
Tot zijn 17e dacht hij ooit te trouwen, dit veranderde na een biecht. Hij zegt: "Ik kwam als een ander mens uit de kerk en dat is nooit veranderd."
Tot het laatst bleef hij trouw aan zijn roeping: "Werken aan een wereld voor en van iedereen".