HET EINDE VAN DE POEZIE

De poezie vervult een schimmige rol. Bij elke oorlog, elke virusuitbraak, elk ongeluk is ze aanwezig. Beschrijvend, duidend tussen de regels, achter en tussen de woorden, associatief of uitgesproken direct.

De wereld is aan het ontsporen. Wi
e is dader? Slachtoffer? En de poezie: verslaggever? Ramptoerist? Niemand die het weet, maar dat het goed afloopt komt niet eens meer in de sprookjes voor. Maar hoe kan je dat verwoorden?

Er eindigt veel in deze bundel. De poezie moet er zel
fs herhaaldelijk aan geloven. Zijn het definitieve eindes? De dichter, die zelf niet ongeschonden blijft, twijfelt.

Het einde van de poezie is een onderzoek naar de rol die poezie kan vervullen in zware tijden. De vele dwarsverbanden tussen
de diverse gedichten en reeksen doen vermoeden dat dichter, poezie en wereld niet los van elkaar te zien zijn.