DE TUINVROUW EN DE DOOD

HOE WOORDEN TE GEVEN AAN ROUW?

Een vrouw valt na het sterven van haar grote liefde in het na-bestaan. Iedere ochtend loopt zij in de schemering over de dijk naar haar volkstuintje op het Bakelbos. Tussen fruitbomen en groenteperken schrijftze over haar lief. Over koude grond, sneeuwtroost en zaailingen. Over sterven in bed of in bedjes. Over nachtschade, zomersnoei en groeischeuten. Terwijl de seizoenen elkaar opvolgen volgt ze zichzelf door de seizoenen van de rouw. Een zachtmoedig verslag waarin kostbare herinneringen uiteindelijk thuiskomen.