DE SPEKTAKELMAATSCHAPPIJ & COMMENTAAR OP DE SPEKTAKELMAATSCH

La Societe du spectacle van Guy Debord (1931-1994), oorspronkelijk gepubliceerd in 1967, heeft niets aan relevantie ingeboet, want de geschiedenis doet er alles aan om Debords analyses te bevestigen. Terwijl de spektakelmaatschappij, als extreme vorm
van kapitalisme, zich uitbreidt over de hele planeet, bewijst de hedendaagse beeldinvasie dat het beeld-geworden kapitaal in ons bestaan een status van absolute oppermacht heeft bereikt. Wij zijn gereduceerd tot passieve beeldconsumenten, de permane
nte onderdompeling in een schijnwereld is onze echte wereld geworden.
Radicale kritiek op de gevestigde orde en omwentelingsgezindheid zijn zelden zo pijnlijk noodzakelijk geweest als nu. In deze fundamentele maatschappijkritische tekst integree
rt en verdraait Debord tweehonderd jaar filosofie om de contradicties van het heden uiteen te zetten. Debords werk, dat teruggrijpt op het werk van Hegel, Marx en talloze anderen, is ook een halve eeuw na dato meer dan alleen een bron van historisch
inzicht: een uitdaging om aan te knopen bij de oude, pre-spectaculaire geschiedenis van revolutionair verzet en om nieuwe, anti-spectaculaire levensvormen te beproeven.
Deze editie van De spektakelmaatschappij bevat, behalve een herziene en geco
rrigeerde versie van Debords hoofdwerk, een eerste vertaling van Commentaires sur la societe du spectacle (1988), een sleuteltekst waarin Debord met visionaire luciditeit en retorisch vuur de contouren van het ''geconcentreerd spectaculaire'' uiteenz
et. ''Het gaat er domweg om dat de spectaculaire heerschappij een generatie heeft kunnen opkweken die voor haar wetten buigt.''
Vertaling: Rokus Hofstede, Jaap Kloosterman & Rene van de Kraats.

De scherpste, strengste analyse van de last
en en noden van een maatschappij - de onze, die van het spektakel. (...) Het zou nergens toe dienen om de lof te zingen van het onafhankelijke oordeelsvermogen, de profetische helderziendheid, de klassieke scherpte van de stijl. (...) Deze twee tekst
en moeten worden gebruikt als handboeken of werktuigen voor vlucht of verzet.
Giorgio Agamben