CHRONOS LOOPT, KAIROS VLIEGT

Wie kent niet dat knagende gevoel van spijt om de aarzeling op dat beslissende moment, om het missen van de ene kans die misschien nooit meer terug zal komen? Kon je de klok maar terugzetten. Maar Chronos, die staat voor de chronologische, lineaire t
ijd als noodzakelijk begrip om de voortgang van het leven in verband te plaatsen, is onverbiddelijk. Gelukkig is er ook nog Kairos, zijn rebelse tegenhanger, de personificatie van het dynamische en kwalitatieve moment, dat tot verandering van inzicht
kan leiden. In een ''Kairotisch moment'' moet je ogenblikkelijk reageren, anders is je kans verkeken, al zal je nooit weten hoe het was geweest als je anders had gehandeld, of van handelen had afgezien.

Reflecteren op de juistheid van het
tijdstip van handelen vraagt een duidelijk besef van tijd. Dat klinkt vanzelfsprekend, maar dat is het niet. Overal op de wereld wordt het verloop van de tijd anders beleefd - lineair en circulair - en lang niet overal is men zo gefocust op het exact
willen bepalen van ''het juiste moment'' als in onze streken. Hier moet je slagvaardig kunnen handelen. Dus zou je je voordeel kunnen doen met meer inzicht in dat specifieke juiste moment.