BOEK.-'N BLOG, DEEL II, BAND 11

Onze kaapstaat aan de kust,
roofnest aan de Noordzee en
slavenhaven achter de duinen is zich van geen binnenlands kwaad bewust...

Alleen fluisterend met onze lippen tijdig op het ooglid van de stervende in zijn zelf ge
(eerst het hout gekapt, toen de tuf gestoken en nu verheven tot zijn zichzelf verlichtende industriele zeespiegelstijging)
wil ie toch nog even horen wat ie nooit heeft will